świecić się I
być źródłem światła
I smycz tkany, jedwabny, którego robota Równie cudna jak kamień, co się na nim świeci (II). [Włos] Dziwnie ozdabiał głowę, bo od słońca blasku Świecił się, jak korona na świętych obrazku (IV). Pośród nich brylant, niby zakryty od oczu, Świecił się jako gwiazda w komety warkoczu (I) Na zachód, jeszcze ozłocona ziemia słońcem ozłocona świeciła się ponuro, żółtawo-czerwona (X) utkaną z jedwabiu smycz, której robota Równie droga jak kamień, co się na niej świeci (XI).
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Jakość i stan ↔ Cechy spostrzegane narządami zmysłu ↔ Wzrokiem